روستای ابیانه ، در دامنه کوه کرکس در استان اصفهان و در 40 کیلومتری شهرستان نطنز واقع شده است. این روستا با قدمت چهار هزار ساله اش و همچنین آثار و بنا های بسیار زیادش از زیبا ترین و معروف ترین روستا ها در ایران به شمار می رود. با بهره گیری از معماری بومی، روستای ابیانه در بین روستاهایی قرار دارد که اماکن و دیدنی های پرتنوعی را دارا می باشند که موجب شده اند تا گردشگران این منطقه را به عنوان مقصد گردشگری خود برگزینند. همچنین این روستا در سال 1354 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نامگذاری

نام این منطقه در ابتدا ویونا بوده که توسط مردم محلی آن نامگذاری شده است و به معنای بیدستان است. این نام با گذر زمان به اویانه و سپس به ابیانه تغییر نام داد.

تقزیبا 1500 سال از به وجود آمدن روستای ابیانه می گذرد و اکنون این روستا تبدیل به یکی از مکان های تاریخی کشور شده و دارای شهرت جهانی نیز می باشد.

روستای ابیانه با توجه به سرشماری که در سال 1390 انجام شده است دارای 173 خانوار می باشد که جمعیتی بالغ بر 294 نفر را در خود جای داده اند.

آب و هوا و زبان مردم ابیانه

ابیانه در دهستانی به نام برزورد قرار گرفته است که دارای آب و هوایی معتدل است. تیرماه  گرم ترین ماه در این روستا است و در مقابل در دی ماه در کمترین دما قرار دارد. بارندگی معمولا در فصل زمستان یوده که گاهی همراه با برف است.

زبان مردم ساکن ابیانه فارسی همراه با لهجه خاص ابیانه ای می باشد که با لهجه های دیگر مناطق کاملا متفاوت است. پوشش این مردم به گونه ای است که زنان از پارچه های گلدار و رنگارنگ پیراهن بسیار بلندی را برای خود می دوزند و با چارقد های سفید رنگی استفاده می کنند. مردم این روستا نیز پوشش آن ها شلوار های گشاد است که از پارچه های سیاه تهیه می شوند.

غذاهای محلی ابیانه

غذاهای روستای ابیانه همانند لهجه آن ها کمی عجیب است. چرا که برگرفته از کویر و حاشیه کویر ایران است. از جمله غذاهای رسمی در این روستا می توان به گِپا اشاره کرد که از ذرت خرد شده و... تهیه می شود. قرمه نوعی دیگر از غذاهای این مردم است که در زبان آن ها به قلیه معروف است. کاروانی از دیگر غذاهای مردم ابیانه است که با کشک ساییده و نعناع و پیاز داغ آماده می شود.

شغل مردم ابیانه

شغل بیشتر مردم در این روستا، دامداری، باغداری و کشاورزی است. آب مورد نیاز برای کار کشاورزی و باغ ها از طریق هفت قنات تامین می شود. سیب زمینی، گلابی، سیب، گردو، گندم، جو از جمله محصولات می باشند.

مردم این روستا در کنار کار کشاورزی و دامداری به قالی بافی نیز می پردازند که اکنون با استقبال بسیار زیادی در این روستا روبه رو شده است. به گونه ای که حدود 30 کارگاه مخصوص قالی بافی در آن ساخته شده است.

بهترین زمان برای سفر به روستای ابیانه

برای سفر به روستای ابیانه، بهترین فصل ها، فصل های بهار و تابستان هستند. همچنین پاییز و زمستان در روستا بسیار زیبا بوده که مخاطبان خاص خود را نیز دارد.

سوغاتی های روستای ابیانه

روستای ابیانه هم همانند دیگر روستا ها دارای سوغاتی های فراوانی می باشد که مهمترین آن ها انواع زیورآلات هستند. گیوه و آویز های تزئینی دیواری، قالی از صنایع دستی این روستا محسوب می شوند. همچنین سوغاتی های خوراکی این روستا می توان به لواشک اشاره کرد که طرفداران زیادی را دارد. لبنیات و گردو، بادام، سیب و آلو هم از سوغاتی های تاریخی ابیانه به شمار می آیند.